Stare, czarno-białe zdjęcia Krosna Odrzańskiego pokolorowane cyfrowo przez Pawła Widczaka. Zobacz efekt!

Zdjęty i przygotowany do przetransportowania największy dzwon z wieży krośnieńskiej Fary Maryjnej (ob. św. Jadwigi). Wówczas dziesiątki tysięcy dzwonów wywożono do niemieckich hut w celu przetopienia. Transporty trafiały m.in. do portu w Veddel (dzielnica Hamburga), gdzie znajdowało się ich złomowisko. Stamtąd wywożono je dalej do pieców hutniczych. Rekwizycje dzwonów nazywano propagandowo "darowizną metalową narodu niemieckiego".

Dzwon miał średnicę 2.076 m, a na jednym z boków wygrawerowana została po łacinie jego historia. Został odlany w roku 1475 dla miasta Bernau. Na początku lutego 1705 roku znajdował się w katedrze berlińskiej, gdzie pękł podczas uroczystości żałobnych związanych z pogrzebem pierwszej pruskiej królowej Zofii Charlotty. W tym samym roku został odlany na nowo przez Johanna Jacobi a jego wagę oszacowano pomiędzy 4.500 a 5.000 kg, choć niektóre dane wskazują nawet 5.176 kg. Ale rozbrzmiewanie dzwonu nad Berlinem nie trwało długo, gdyż krótko po tym wieża, na której został zawieszony zawaliła się. W 1722 roku król pruski Wilhelm I odwiedził odbudowane Krosno po potężnym pożarze z roku 1708 i złożył obietnicę, iż dzwon zostanie podarowany miastu nad Odrą. Pozostał on tutaj aż do roku 1943.

Po wojnie dzwony ze składowisk wracały z powrotem do świątyń. Jednak zmiana granic wymusiła pewne trudności z tym związane. Dzwonu nie chciano oddać do polskiego już wówczas Krosna nad Odrą. Został zawieszony w 1951 roku w jednym z berlińskich kościołów razem z dzwonem z Żar (niem. Sorau). Dokładnie w Kościele Mariackim mieszczącym się u podnóża Berlińskiej Wieży Telewizyjnej (teren pomiędzy Alexanderplatz a rzeką Sprewa). Krośnieński dzwon posiada ton (ew. dźwięk) g° i jest jednym z pięciu w tamtejszej świątyni.

Fotografia przedstawia moment ściągnięcia dzwonu w 1943 roku.