Powróćmy do klubu U Jana! Oryginalny szyld znów zawisł na budynku. Wspomnieniom nie było końca

Klub „U Jana” powstał z inicjatywy studentów Wyższej Szkoły Inżynierskiej w 1971 r. Stał się miejscem imprez i punktem, w którym rozwijała się zielonogórska kultura studencka - powstawały kabarety, organizowane były zabawy Bachanaliowe, rodził się Ogólnopolski Przegląd Piosenki Turystycznej „Włóczęga” czy miał miejsce pierwszy miejski koncert Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Klub działał do 2000 r.

Skąd nazwa klubu? Od imienia Jana Hołowińskiego przewodniczącego Rady Uczelnianej ZSP w latach 1969-71. Jak wspomina Ryszard Bronisz, w tamtych czasach mgr Jan Hołowiński, absolwent Politechniki Wrocławskiej, był zatrudniony na Wydziale Elektrycznym Wyższej Szkoły Inżynierskiej jako asystent. Głowę miał zawsze pełną pomysłów. To on rozruszał środowisko studenckie. Będąc przewodniczący RU ZSP zgromadził wokół siebie grono entuzjastów i działaczy. Jako "miłośnik koni" swoim pomysłem zaraził wielu nowych "koniarzy" studentów i wspólnymi siłami zorganizowali studencki ośrodek jeździecki. Pamiętam, jak pieniądze na zakup pierwszych koni z grupą koleżanek i kolegów zarabialiśmy sprzątając zielonogórski dworzec PKP po zakończeniu jego budowy. Również za Jana "rządów" ogłoszony został konkurs na nazwy akademików (2+1). Rzepicha, Piast i Ziemowit przetrwały do dzisiejszych czasów. Dziękuję za dzisiejsze spotkanie i wspomnienia.

Marek Pilarczyk, kierownik klubu w latach 1973-76, podkreśla, że założyliśmy Stowarzyszenie Kultury Studenckiej. Dużo się działo, także dzieci wsparciu wydziału kultury zielonogórskiego magistratu. Cóż to były za Bachanalia z udziałem ówczesnych największych gwiazd! Kabareton, koncert muzyki jazzowej. W klubie na co dzień działał zespół muzyczny, sekcja studio piosenki, sekcja tańca nowoczesnego i inne. Ludzie byli bardzo zaangażowani. Klub działał cały tydzień. W soboty, niedziele organizowane były dyskoteki. Czasem musiała przyjeżdżać milicja, bo nie wszyscy mogli się dostać do klubu „U Jana”.

Zdzisław Łoza od początku uczestniczył w działalności klubu.
- Byłem członkiem kabaretu Mózg. Nie była to komercyjna działalność, jak skończyliśmy studia, to się rozjechaliśmy po Polsce i kabaret się skończył – przyznaje i dodaje, że poprze ten klub mogliśmy się poznawać, studenci WSI i WSP. Dużą rolę odegrał w integracji studentów.
Andrzej Brzozowski wspomina, że w 1973 roku dwie uczelnie wybrały go na Bachusa.
- Odbierałem klucze od gospodarza miasta. Brał udział w działalności kabaretowej. Przy wejściu do klubu wisiało moje nazwisko, że mam darmowy wstęp. To były fantastyczne czasy, zrodziły się wtedy przyjaźnie na całe życie.
Dariusz Legutowski odnalazł siebie na zdjęciach. Na WSI studiował w latach 1989-94.
- Organizowaliśmy rock and roll party, a także festiwale FAMA czy Bachanalia. Tworzyliśmy bardzo zgraną grupę. Próbowaliśmy także działalności kabaretowej, ale na studiach inżynierskich to raczej nie było łatwe. Bardziej organizacyjnie się sprawdzaliśmy – mówi.

- Jako student Uniwersytetu Zielonogórskiego nie bardzo wiedziałem, co to był klub U Jana. Ale udało mi się odkopać i opisać 30 lat działalności tego legendarnego klubu. Wydarzenie odsłonięcia dawnego szyldu jest jednym z elementów Międzynarodowego Dnia Studenta – zauważa Marek Harejczak ze stowarzyszenia UZeciak. – W grupie facebookowej U Jana jest ponad 600 osób. Widać, że ta historia jest wciąż żywa i dawni studenci chętnie wracają do swoich lat studenckich.
Przy okazji wydarzenia, można było zobaczyć wycinki z gazet, plakaty, oryginalna koszulka klubowa (50-letnia), przypinki z imprez, plany pracy klubu, zdjęcia zespołów, klubu poetyckiego które działały w klubie…